Vandaag publiceerde het Europees Comité ter voorkoming van foltering van foltering en onmenselijke of vernederende behandeling zijn rapport aan de Belgische regering. De (blijvende) pijnpunten blijven hierbij toch steeds het verblijf van geïnterneerden in de gevangenis én de overbevolking.
“Tout simplement dégradantes”
Tijdens het bezoek aan de gevangenis van Sint-Gillis werd de delegatie naar eigen zeggen geconfronteerd met een een uiterst vuile cel in het psychiatrisch gedeelte. De persoon in deze cel was duidelijk niet in staat om te zorgen voor zichzelf en blijkbaar hielp ook niemand hem om zijn cel schoon te maken. Het Comité omschrijft deze detentieomstandigheden als “ronduit vernederend“.
In het licht van bovenstaande opmerkingen herhaalt het Comité zijn reeds lang bestaande aanbeveling dat de sanitaire bijgebouwen van alle cellen (met name die waarin meer dan één gevangene wordt ondergebracht) voorzien moeten zijn van een toilet en een volledige afscheiding (d.w.z. tot aan het plafond).
Bovendien moeten maatregelen worden genomen om alle cellen in een adequate staat van onderhoud en netheid te houden (waarbij er in het bijzonder op moet worden gelet dat personen in psychiatrische inrichtingen niet in onhygiënische omstandigheden leven).
“Surpopulation était un problème dans toutes les prisons visitées”
Ook de overbevolking blijft een probleem in (volgens het Comité) “alle bezochte gevangenissen“, zij het in verschillende mate .
Met name had overbevolking ertoe geleid dat in Lantin en Sint-Gillis de cellen voor één persoon werden omgezet in cellen voor twee personen (zij het met een aanvaardbare woonruimte per gevangene) . De cellen in de gevangenis van Ieper hielden ook meer gevangenen vast dan de bedoeling was. Zo herbergden de eenpersoonscellen van 12 m² (inclusief de sanitaire ruimte) oorspronkelijk twee gevangenen en de tweepersoonscellen van 14 m² (inclusief de sanitaire ruimte) nu tot vier gevangenen.
De meest dramatische situatie werd echter waargenomen in de gevangenis van Antwerpen. In verschillende cellen van 10 m² (oorspronkelijk ontworpen voor één persoon) worden nu tot drie gevangenen geplaatst. Bovendien waren er ten tijde van het bezoek 78 mannelijke voorlopig aangehoudenen en 12 vrouwelijke (waaronder twee in de psychiatrische inrichting) moesten slapen op matrassen op de vloer, soms direct naast de sanitaire ruimte (niet gescheiden).
Lees het volledige rapport hier.
Conclusie
Hoewel de Belgische overheid liet weten dat bijkomende bedden zouden worden geïnstalleerd in de cellen zodat niemand meer op de grond zou moeten slapen, blijft zeker in het licht van de recente berichtgeving over dit onderwerp de vraag rijzen of de voorlopige hechtenis vaak niet beter kan worden vervangen door een andere modaliteit.
Het toont evident opnieuw de noodzaak aan een deugdelijke bijstand van de rechtsonderhorige (en diens entourage) van zodra men wordt verdacht van bepaalde feiten…